Ova knjiga osim čisto teorijskog može imati značaj i kao neka vrsta vodiča za sve profesionalce koji su odgovorni za kreiranje repertoarskih politka institucionalnih pozorišta i pozorišnih politika uopšte. ...
U zborniku su objavljeni sledeći radovi: „Drama i dramski tekstualni eksperiment u kulturi poluperiferije: Biljana Srbljenović i Maja Pelević“ Dubravke Đurić, „Intimističko (raz)otkrivanje stvarnosti i korpor(e)alna perspektiva u najnovijem ženskom dramskom pismu u Srbiji“ Gabriele Abrasowicz, „Između ćutanja i psovke – bosanskohercegovačka ženska dramska književnost“ Anise Avdagić, „Feminoordinate protupriča i zajedničkih akcija: pristupi katastrofi“ Nataše Govedić, „Savez feminističke politike i ženskog dramskog pisma: pogled iz Crne Gore“ Nataše Nelević, „O Unheimlich efektu zajednice (dramatika Žanine Mirčevske)“ Jasne Koteske i „Institucionalizacija slovenačke ženske dramatike u kontekstu postfeminizma: pitanje viktimizacije: žensko pismo i performativno pisanje“ Nike Leskovšek. ...
Ljubomir Đurković suvremeni je crnogorski dramski pisac i njegovo je prepoznatljivo dramsko pismo nezaobilazna pojava u kontekstu crnogorske književnosti. Ono što ga čini nezaboravnim svakako je dramska trilogija Grci koja se sastoji od tekstova naslovljenih: Tiresijina laž: porodična hronika u dva čina, Kasandra: klišeji: reality fiction i Medeja: kome-tragedija u deset slika. Za fazu Đurkovićeva stvaralaštva u kojoj su nastali ti naslovi odmah je uočljivo referiranje na grčku mitologiju i poznata djela, prije svega, iz antičke književnosti. Upravo zbog takve naglašeno intertekstualne tendencije u njegovu stvaralaštvu nužno je poznavanje kulturnih temelja zapadne civilizacije kojima pripada grčka mitologija, usmena i pisana književnost, a pogotovo drame. Postavlja se pitanje djelotvornosti reciklažnoga osmišljavanja dramskih tekstova budući da oni nisu rijetkost, pogotovo u recentnoj produkciji u okvirima svjetske književnosti. Odgovor na prethodno generalno pitanje ne leži u navodnoj lakoći takvoga zadatka, nego u poželjnosti preoblikovanja starih i vječno ponavljajućih ljudskih preokupacija. Odatle proistječe i pisanje drama s istim sadržajnim odrednicama i likovima, ali u skladu s ozračjem epohe i autorskim intencijama učitavanja novih zna ...
Februara i marta 2013. godine u Crnogorskom narodnom pozorištu sprovedeno je istraživanje dramske publike. Ovo istraživanje (koje je rađeno za potrebe magistarskog rada na temu Savremene komunikacije u pozorišnoj produkciji autorke teksta), prvo je istraživanje pozorišne publike u Crnoj Gori. Istraživanje je rađeno po uzoru na istraživanje publike Narodnog pozorišta u Beogradu koje je 2010. godine sproveo Zavod za proučavanje kulturnog razvitka, i uz stručnu pomoć sociologa, magistra Slobodana Mrđe.[1] Potreba za jednim ovakvim istraživanjem u pozorišnom prostoru Crne Gore je neupitna. Istraživanje publike Crnogorskog narodnog pozorišta, kao jedne od najvažnijih nacionalnih institucija kulture, praktično će pomoći da se sagleda trenutna situcija u odnosu na publiku, te realna pozicija i perspektiva CNP-a. Ono takođe predstavlja i značajan prilog savremenoj sociologiji i teatrologiji. ...
