Režija Obrada Nenezića nije donijela neko kreativnije predstavljanje idejno neizazovnog teksta, postavka je formalno zastarjela, nemaštovita, jednodimenzionalna, lišena bilo kakvog dojmljivijeg scenskog koncepta i osobene poetike, u tolikoj mjeri da je možemo okarakterisati diletantskom. ...
Izvedba “Kapital – djeca” veoma je dragocjena kao jedan, vidljivi dio mnogo značajnijeg radioničarskog procesa, koji je nosio i ostvario potencijal da njegovi mladi učesnici razvijaju kreativnost, kritičko mišljenje, solidarnost, komunikativnost, da prodube i osvijeste neke bitne teme, postave neka bitna pitanja, uče scenski jezik, i približe se pozorištu. ...
Reditelj Veljko Mićunović, oslanjajući se na univerzalnost značenja predloška, koji nesumnjivo sadrži neku društvenu kritiku i danas, napravio je vrlo korektnu predstavu, ubjedljivo izoštrivši atmosferu apsurda, nerazlučive mješavine stvarnog i košmarnog, tragičnog i komičnog. ...
Iako je prisutna gradacija u smislu korištenja sve težih droga i deklarativnog sve većeg propadanja aktera, oni su suštinski isti – bezlični i depsihologizovani od početka do kraja, pa predstava djeluje rasplinuto i sporadično ponavljajuće monotono, lišeno koncentrisane, specifično pozorišne snage. ...